خبرهای مهاجرت و تحصیل

چرا تازه واردین بسختی می توانند کار پیدا کنند؟

unemployment7

unemployment7
ایرانتو: چالش هایی که مهاجران کانادا در مسیر یافتن کار، با آنها درگیر هستند، نه تنها به توانمندی های شخصی و مهارت های آنها مربوط می شود، بلکه به شرایط اقتصادی حاکم بر کانادا و موانعی برمی گردد که ما پیش پای آنها گذاشته ایم. تغییرات و وصله پینه های انجام شده بر روی شیوه پذیرش مهاجران متخصص نیز، نتوانسته است دردی را دوا کند.

نشریه گلوب اند میل از نقل از آقای “مایلز کوراک” استاد اقتصاد دانشگاه اتاوا، می افزاید:” در پستی که من در وبلاگم گذاشتم، از کاربران خواستم ، وضعیت شغلی خودشان را در دوران بحران اقتصادی تشریح کنند.

یکی از خوانندگان نوشت: “من در سال ۲۰۱۱، به همراه خانواده خودم وارد کانادا شدم و از آن زمان تاکنون، برغم ارسال ده ها رزومه به مراکز مختلف، اخیرا ، تنها یک پیشنهاد مصاحبه شغلی، دریافت کردم. حالا من از وضعیتم وحشت کرده ام. من یک جایگاه شغلی بسیار موفق را در کشور خودم ترک کردم ، با علم به اینکه نخواهم توانست به این آسانی، شغل مشابهی در کانادا پیدا کنم.
اما اصلا فکرش را نمی کردم  به مرحله ای می رسم که احساس نامرئی بودن در این جامعه به من دست بدهد و فردی که هیچ چیزی برای ارائه کردن نداشته باشد.
از زمانیکه پای خود را در کانادا گذاشته ام، بطور مرتب برای همه چیز خرج کرده ایم، شهریه تحصیل بچه ها و غیره..
ظاهرا، مهاجران بجز مشارکت در اقتصاد کانادا با پول جیب خودشان ، من فکر نمی کنم ، ارزش دیگری برای این جامعه داشته باشند.

پس از خواندن این کامنت، متوجه شدم، چقدر مسئولان و برنامه ریزان کشور، در مقابل چنین نگرانی هایی، ساکت و ناتوان هستند.

شنیده ام که اخیرا دولت تصمیم گرفته، بار دیگر، شرایط پذیرش و محاسبه امتیاز مهاجران متخصص را به سمت توانمندی بیشتر در زبان های انگلیسی یا فرانسه ، تغییر دهد.

در حالیکه شخصیت افراد و توانمندی های فردی آنها، مشکل اصلی در نیافتن شغل نیست، بلکه ریشه در سیستم و ساختار بازار کار و شرایط حاکم بر آن دارد.

شاید بتوان پاسخ این معما را در تحقیق جالبی که توسط آقای “فیلیپ آریوپولس” از اقتصاددانان دانشگاه تورنتو انجام شده یافت.

او در این پژوهش که با عنوان ?Why do skilled immigrants struggle in the labour market” منتشر شده ، اقدام به ارسال بیش از ۶،۰۰۰ رزومه برای کارفرمایان در دوره شکوقایی اقتصادی کرد.

نکته مهم در این تحقیق این بود که وی رزومه های مذکور را به شکل دقیق و حسابشده ای ، با شرایط مورد نظر خود تنظیم کرده بود.

مورد اصلی که به عنوان رزومه شاخص برای مقایسه سایرین با آن تنظیم شده بود، از طرف یک متولد کانادا با تحصیلات کانادایی ، تجربه کار کانادایی و بالاخره، نام و نام خانوادگی واضح کانادایی بود.

وی ابتدا چنین رزومه ای را به کارفرمایانی که از طریق آنلاین اقدام به درج آگهی استخدام بودند ، ارسال می کند و سپس مشابه همان رزومه را منتها با اعمال تغییرات در نژاد، سابقه کانادایی، تحصیلات و مداک کسب شده در خارج از کانادا و بالاخره نام های مشخص چینی، هندی یا پاکستانی (اسلامی) به آن کارفرما ها می فرستد.

در مرحله بعد، پس از جوع آوری پاسخ کارفرمایان، نتیجه گیریهای زیر را در چهار بخش زیر در گزارش خود، بیان می کند:

۱-    دعوت برای مصاحبه شغلی، برای افراد با نام های انگلیسی، تحصیلات و تجربه کانادایی ، سه برابر بیشتر از افراد با نام های چینی، هندی یا پاکستانی ، با تحصیلات و تجربه خارجی بوده ( ۵ درصد ، در مقابل ۱۶ درصد) اما در مقایسه با ان، هیچ فرقی با متقاضیان خارجی که از انگلیس بودند، نداشت.

۲-    تنها افرودن یک تجربه کار کانادایی به همان رزومه، شانس دعوت به مصاحبه را ۱۱ درصد افزایش داد.

۳-    بین کسانی که دارای چهار تا شش سال سابقه کار کانادایی بوده اند، حتی اگر متقاضی، مدرک کانادایی داشته باشد یا نه ، یا حتی یک مدرک جدید کانادایی گرفته باشد، تأثیری در شانس دعوت برای مصاحبه نداشته است.

۴-    متقاضیان کانادایی که فقط در نام و نام خانوادگی با هم متفاوت بوده اند . آنهایی که دارای نامه های انگلیسی بودند، ۴۰ درصد بیشتر از دیگرانف برای مصاحبه دعوت شده بودند. ( ۱۶ درصد دربرابر ۱۱ درصد)

وی مهمترین نتیجه تحقیق خود را  اعمال یک تبعیض واضح و جدی، از سوی کارفرمایان، متناسب با نام یا سابقه کاری در مراکز غیر کانادایی دانسته و پیشنهاد کرده است که دولت در دوران بحران اقتصادی، اگر نمی تواند پاسخگوی نیازهای شغلی تازه واردین باشد، یا باید بطور موقت از میزان مهاجران بکاهد ، یا سیاست های جاری بازار را متناسب با توانایی های شخصی مهاجران یا کانادایی ها، متحول کند.

بازگشت به لیست

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید