قصد دارم بررسی موردی از تمام هزینهها در شهر مونترال برای یک نفر داشته باشم و البته به نوعی آن را بنویسم که قابل بسط به یک خانواده (با هر تعدادی) نیز باشد. مبالغی را که ذکر میکنم تمامی مستند و تجربهشده میباشند. سعی میکنم در مواردی مانند اجاره خانه از مناطق مختلف نمونهای ذکر کنم.
هزینهها را میتوان به دو بخش اصلی هزینههای ثابت و هزینههای احتمالی طبقهبندی کرد. هزینههای ثابت که هر ماهه وجود دارد و تنها مقدار کمی تغییر دارد. اما هزینههای احتمالی هر زمان ممکن است اتفاق بیافتند و معمولاً به صورت دورهای تکرار نمیشوند و یا تنها یک بار میبایست پرداخت شود:
اجاره منزل:
* منطقه Notre-Dame-de-Grâce یا NDG که تقریباً ایرانینشین و به تمام مشاغل و کسب و کارهای ایرانی نزدیک میباشد:
یک سوئیت ۲۵ متر تا ۳۰ متری (در استان کبک یک و یک دوم مینامند): ۵۰۰ تا ۶۵۰ دلار که ۵۰۰ دلاری شاید زیاد مقبول ایرانیان نیفتد.
یک آپارتمان یک خوابه: ۷۰۰ تا ۹۰۰ دلار. ۹۰۰ دلاری آن دارای کیفیتی مشابه ۶۵۰ دلاری در سوئیت بالا میباشد.
آپارتمان دوخوابه: ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار
*منطقه Côte-des-neiges که ایرانیان و دانشجویان به دلیل نزدیکی به مرکز شهر (داون تاون) و دانشگاهها تا حدودی در آن نیز تمرکز دارند:
تنها نکتهای را که میتوانم بگویم این است که هزینه زندگی در این منطقه را میتوانید تا ماهی ۱۰۰ دلار بیش از NDG بدانید. البته من به شخصه NDG را بعلت خانوادگییودن و نزدیکی به کسب و کارهای ایرانی بیشتر میپسندم.
*منطقه مرکز شهر (Down town):
خوب همه جا دانتاون یکی از گرانترین مناطق به دلیل نزدیکی به تمامی نیازهای روزانه و مرکزیت میباشد. در مونترال دانشگاه کونکوردیا دقیقاً در قلب دان تاون قرار دارد و البته دانشگاه مکگیل نیز در این منطقه قرار دارد و طبیعتاً بسیار مورد علاقه دانشجویان میباشد. به شخصه زندگی در داون تاون را به دلیل سر و صدا و شلوغی بیش از حد نمیپسندم. قیمتها را در این مناطق میتوانید بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ دلار بیش از NDG بدانید با این تفاوت که کیفیت آپارتمانها به نظر من پایینتر میباشد و بسیار قدیمی هستند و به علت متقاضی زیاد صاحبان آپارتمانها زیاد با مستاجران همکاری نمیکنند. البته بسیاری از خانوادهها هم زندگی در این منطقه را نمیپسندند زیرا بسیاری از مناطق تفریح و سرگرمی جوانانه در این منطقه تمرکز دارند.
*West island:
منطقهای در شمال غربی جزیره مونترال میباشد و فاصله آن تا شهر بسیار زیاد میباشد و دسترسی را برای دانشجویان و آنهایی که هر روز با شهر کار دارند بسیار مشکل میسازد. این قسمت کمتر آپارتمانهای چندین طبقه دارد و بیشتر آپارتمانهایی با نهایتاً چهار طبقه میبینید و بیشتر خانهها در این منطقه قرار گرفتهاست. ایرانیان زیادی در این منطقه زندگی میکنند. زبان اصلی و رایج بین ساکنین و صاحبان مشاغل انگلیسی میباشد و از همان ابتدا میتوانید توقع صحبت به زبان انگلیسی را از همه داشته باشید. در این منطقه بیشتر ایرانیانی زندگی میکنند که خانه برای خود خریداری کردهاند و یا کارشان در همان حوالی میباشد. به هیچ وجه این منطقه را برای تازه واردین پیشنهاد نمیکنم زیرا هم بسیار دور به مونترال میباشد و هم بسیار کسالتآور و ساکت میباشد. برای مهاجرانی که در ابتدای ورود خودرو ندارند خریدکردن بسیار دشوار میباشد زیرا مناطق خرید معمولاً بسیار دور به محل سکونت میباشد. رفت و آمد با اتوبوس تا ایستگاه مترو میتواند تا ۴۵ دقیقه طول بکشد. اما قیمتها در این مناطق بسیار پایینتر میباشد و میتوانید خانهای بزرگ (واقعاً بزرگ) با یک اتاق خواب را هزینهای بین ۶۰۰ دلار (جایی متوسط) تا ۸۰۰ (بسیار خوب) دلار اجاره کنید. سوئیت من ندیدهام. آپارتمانها در این منطقه واقعاً بزرگ و جادار هستند. بزرگترین مشکل این بخش هزینه بالای گرمایش یعنی همان برق میباشد که در زمستان سرسامآور میباشد. خانهها بزرگ هستند و معمولاَ سیستم حرارت مرکزی ندارند و آب گرم توسط آبگرمکن و گرمایش توسط هیترهای برقی تامین میشود که در زمستان اولاً اصلاً گرم نمیشود و ثانیاً تا ماهی ۱۰۰ دلار میتواند برای شما هرینه برق به بارآورد. اگر هم قصد اجازه دارید سعی کنید جایی را بیابید که هرینه برق در هزینه آپارتمان مستتر باشد و هزینه اضافهای از شما نگیرند.
این مناطقی بودند که قسمت اعظم ایرانیان و دانشجویان در آن زندگی میکنند. البته در مناطق دیگری نیز به طور پراکنده هستند اما این مناطق بیش از ۸۵% ایرانیان و دانشجویان را دربر میگیرد. از شهرهای مهم اطراف میتوان لاوال و لونگوی را نامبرد که جمعیت ایرانیان لاوال نیز بد نیست.
از هزینه مسکن که بگذریم قسمت بزرگ دیگر هزینهها به خورد و خوراک برمیگردد. البته ناگفته نماند که این بخش از هزینه در بین خانوادههای مختلف بسیار متفاوت میتواند باشد. برای یک فرد مجرد طبیعتاً هزینهها بسیار پایینتر از یک خانواده با بچه خواهدبود. من تمام برآوردهایی را که پیش از آمدن داشتم را بعد از چشیدن طعم واقعی هزینهها در اینجا خندهدار یافتم. اینکه با ماهی ۱۵۰ دلار بتوان به طور کامل هزینه خورد و خوراک را پوشش داد و در سبد غذایی انواع مواد را استفاده کرد نمیپذیرم. به نظر بنده یک فرد مجرد دست کم هفتهای ۵۰ دلار باید هزینه مواد غذایی دهد و آن هم به شرطی که رستوران و فست فود را فراموش کند. به ازای یک زوج به نظر بنده این هزینه معادل ۳۰۰ دلار در ماه و برای یک خانواده با یک بچه تا ۴۰۰ دلار در ماه خواهدبود. اگر هزینه مهمانی، رستوران (که گهگاهی لازم است) و سایر هزینههای تفریحی (تنقلات، نوشیدنیها) را نیز اضافه کنید برآورد بنده اینگونه خواهد بود:
یک فرد مجرد: ۲۵۰ تا ۳۰۰ دلار در ماه
یک زوج: ۳۵۰ تا ۴۰۰ دلار در ماه
یک خانواده سه نفره: ۴۰۰ تا ۴۵۰ دلار در ماه
هزینه دیگری که به نظرم بسیار به چشم میآید هزینه حمل و نقل و رفت و آمد است که به دو گروه وسیله نقلیه عمومی و وسیله شخصی تقسیم میکنم:
*عمومی:
به ازای یک نفر ۷۰ دلار در ماه برای استفاده نامحدود. ۳۵-۵۰ دلار برای استفاده موردی
طبیعتاً هر نفر که به اعضای خانواده اضافه شود هزینه در آن نفر هم ضرب میشود. اما بچهها و افراد بالای ۶۵ سال و دانشجویان تا ۲۶ سال از مزایای تخفیف برخوردار خواهند بود.
*خصوصی: (خودروی شخصی)
۹۰ دلار در سال هزینه گواهینامه (اگر هم خودرو نخرید فقط داشتن گواهینامه در سال برای شما این مقدار هزینه دارد)
۳۰۰ دلار در سال هزینه پلاک خودرو
از ماهی ۵۰ دلار برای بیمه به بالا که در سال بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ دلار میشود.
اگر ماشین را نقد خریده باشید که تنها یکبار هزینه میکنید و اگر قسطی و یا لیزینگ باشد بسته به قیمت ماشین از ماهی ۲۰۰ دلار به بالا هم به هزینههایتان اضافه میشود.
هزینه بعدی موبایل میباشد که از ماهی مینیمم (یعنی بدون هیچ امکانی) ۳۵ دلار شروع میشود.
دیگر هزینه اما اینترنت میباشد که آن هم از ماهی ۳۵ دلار (خوشبینانه) شروع میشود.
اگر مایل به استفاده از شبکه تلویزیون کابلی هم باشید نوع ابتدایی (بیسیک) آن از ماهی ۳۰ دلار شروع میشود که البته دستگاه گیرنده و مالیات و هزینههای دیگر هم به آن اضافه میشود.
هزینه برق اگر در کرایه خانه منظور نشده باشد دو ماهی ۵۰ دلار نیز برای آن کنار بگذارید. (ماهی ۲۵ دلار)
اگر بچه دارید هزینه مهدکودک از روزی ۷ دلار تا ۳۰ دلار میباشد. اگر ۷ دلاری یافتید بسیار خوشبخت و مسرور خواهید بود تاره آن هم فقط در کبک یافت میشود.
اما هزینههای احتمالی و آنهایی که تنها با میل خودتان باید پرداخت شود نیز بالاخره هر ماهه در زندگی همه وجود دارد. مثلاً مسافرت، کنسرت، سینما، مکانهای دیدنی، هزینه فرستادن فرم تقاضا برای دانشگاه، هزینه لباس و پوشاک مخصوصاً زمستانی آن، تجهیز بیشتر منزل و لوازم آن، کلاس زبان، شست و شو، کارت تلفن و غیره.
در یک برآورد کلی:
هزینه زندگی در مونترال برای یک فرد مجرد در یک ماه = ۶۲۰ دلار هزینه مسکن + ۲۵۰ دلار خورد و خوراک + ۵۰ دلار حمل و نقل + ۴۰ دلار موبایل + ۴۰ دلار اینترنت + ۲۵ دلار برق + سایر هزینهها معادل ۱۰۰ دلار = ۱۱۲۵ دلار
به ازای یک خانواده دو نفره = ۶۲۰ دلار مسکن (اگر در شرایط مشابه یک مجرد زندگی کنند) + ۳۵۰ دلار خورد و خوراک + ۱۰۰ دلار حمل و نقل + ۸۰ دلار موبایل + ۴۰ دلار اینترنت + ۲۵ دلار برق + ۲۰۰ دلار سایر هزینهها = ۱۴۱۵ دلار
به ازای هر بچه میتوانید تا ماهی ۲۵۰ دلار نیز اضافه کنید. پر واضح است که این اعداد در بسیاری از موارد کمتر از چیزی که باید ذکر شدهاست تا مینیمم ممکن در نظر خواننده بیاید. البته شایان ذکر است که میتوان در بعضی از موارد از هزینهها کاست. مثلاً اینترنت استفاده نکرد. هر خانواده تنها یک موبایل داشته باشد و موارد مشابه دیگر. البته ابن را هم در نظر بگیرید من در این برآورد کلی بعضی از هزینهها را نیز مانند تلویزیون، تلفن ثابت، هزینه گواهینامه و غیره را نیاوردهام.