رادیو فردا : موسسه آمریکایی علم و امنیت بین‌الملل که برنامه اتمی ایران را رصد می‌کند توصیه کرده است که هرگونه مذاکرهای با ایران باید فاصله رسیدن ایران به بمب را طولانی‌تر کند.
دیوید آلبرایت که ریاست این موسسه را به عهده دارد به تازگی در کمیته روابط خارجی سنا، به سناتورها گفته بود برنامه اتمی ایران همچنان توسعه می‌یابد و بعد از حسن روحانی نشانه‌ای از تغییر این مسیر نیست.
وی حتی گفته بود نشانه‌هایی از ساخت احتمالی تاسیسات اتمی دیگر نیز وجود دارد. آلبرایت که همواره برنامه اتمی ایران را دارای اهداف نظامی اعلام کرده، مهرماه امسال به سناتورها گفت اگر ایران امروز بخواهد تصمیم بگیرد که بمب بسازد یک ماه و نیم برای تولید اورانیوم بسیار غنی‌شده برای ساخت بمب نیاز دارد و خواستار آن شد که در هرگونه مذاکرهای این زمان مدنظر قرار گیرد.
اکنون موسسه علم و امنیت بین‌الملل در گزارشی که از سوی چهار نفر و از جمله آلبریت تنظیم شده با هشدارهایی مشابه می‌گوید ایران از اکتبر سال ۲۰۱۲ مرتبا تعداد سانتریفیوژهای آی آر-۱ خود در تاسیسات فردو و نطنز را افزایش داده است.
این گزارش می‌افزاید ایران همچنین اقدام به نصب سانتریفیوژهای پیشرفته‌تر آی-آر ۲ در تاسیسات غنی‌سازی نطنز کرده است.
به این اعداد و ارقام در گزارش‌های فصلی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که از تاسیسات ایران بازدید می‌کند، اشاره شده است.
برپایه این ارزیابی این موسسه، نظر به توسعه برنامه اتمی ایران، اگر ایران تاسیسات غنی‌سازی مخفی یا اعلام نشده داشته باشد زمان کمتری برای رسیدن به «ظرفیت حساس» یا همان تولید اورانیوم بسیار غنی‌شده کافی احتیاج خواهد داشت.
این موسسه در گمانه‌زنی‌های خود گفته است که اگر ایران تاسیسات مخفی داشته باشد احتمالا قبل از این که این مکان‌ها فاش شود، می‌تواند دست به آزمایش اتمی بزند.
موسسه علم و امنیت و بین‌الملل، طی فرضیه‌ای چهار گام را در برنامه هسته‌ای ایران متصور شده است.
گام نخست غنی‌سازی ۳.۵ درصدی، گام دوم غنی‌سازی ۲۰ درصدی، گام سوم غنی‌سازی ۶۰ درصدی و گام آخر غنی‌سازی در حد تولید بمب.
برپایه این فرضیه، اگر ایران گام دوم و سوم را بدون اطلاع آژانس یا سازمان‌های اطلاعاتی خارجی بردارد، در حدود دو ماه یا کمتر نیاز دارد که به بمب برسد. محاسبات این موسسه براساس تاسیسات علنی ایران است.
این فرضیه می‌افزاید اگر ایران بخواهد تنها با اورانیوم‌های غنی‌شده ۲۰ درصدی و سانتریفیوژهایی که تا ماه اوت امسال داشت، به بمب برسد حدودا ۳۰ تا ۴۸ روز زمان لازم خواهد داشت.
این موسسه می‌گوید اگر ایران بخواهد فقط از اورانیوم ۳.۵ درصدی استفاده کند ۴۸ تا ۶۶ روز زمان برای رسیدن به بمب دارد و اگر همه اورانیوم ۳.۵ درصدی خود را استفاده کند می‌تواند چهار بمب از آن بسازد.
موسسه علوم و امنیت به همین ترتیب احتما‌ل‌ها و گمانه‌زنی‌های مشابهی را با توجه به موجودی اورانیوم و سرعت غنی‌سازی مطرح کرده است.
در این گزارش آمده که اگر ایران ۲۵۰ کیلوگرم اورانیوم ۲۰ درصدی داشته باشد، مدت زمان دست یافتن به بمب بسیار کمتر خواهد شد.
دیوید آلبرایت پیشتر هم برای سناتورهای آمریکایی گفته بود، کوتاه شدن فاصله نقطه تصمیم و نقطه رسیدن به بمب عامل مهمی در هرگونه مذاکره با ایران است.
این موسسه توصیه می‌کند هرگونه مذاکرهای باید اولا فاصله نقطه تصمیم تا نقطه دست یافتن به بمب را طولانی کند. دوم اینکه بتواند زمان فاش شدن حرکت ایران به سوی بمب اتم را هر چه کمتر کند و سوم اینکه اطمنیان حاصل شود که ایران تاسیسات غنی‌سازی مخفی نداشته باشد.
ایران که عضوی از ان پی تی است می‌گوید به دنبال بمب اتم نیست و تیم مذاکره‌کنندگان ایرانی ابراز امیدواری کرده‌اند که بتوانند ظرف یک سال به بحران اتمی پایان دهند. گرچه گروه‌هایی در ایران از هم‌اکنون فشار بر تیم مذاکره‌کنندگان را آغاز کرده‌اند.