سومین روز از مذاکرات هسته ای ایران با نشست دوجانبه محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران، و کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به نمایندگی از گروه ۱+۵ در حالی آغاز میشود که تلاش شرکت کنندگان برای دستیابی به توافقنامهای برای حل اختلاف بر سر پرونده هستهای جمهوری اسلامی ادامه داشته است.
به گزارش بی بی سی، پیشتر، وزیر خارجه ایران در مصاحبه با خبرنگار واحد مرکزی خبر گفته بود که “در دور گذشته، مانع عمده برای رسیدن به نتیجه، اختلافات داخلی در بین اعضای ١+٥ بود.”
وی درعین حال افزود که “حتما هنوز هم طبیعی است که وقتی شش کشور با دیدگاههای مختلف و با مواضع و منافع متفاوت وارد مذاکره میشوند، الزاما دیدگاههایشان یکسان نباشد.”
آقای ظریف در مورد دور جدید مذاکرات، گفت که “شاید توانسته باشند مقداری بیشتر این دیدگاهها را به هم نزدیک کنند.”
وزیر خارجه در این مصاحبه در مورد جو مذاکرات گفت که “اعتقاد داریم که حقوق مردم ایران در معاهده و حقوق بینالملل کاملا شناسایی شده ولی لازم است اعضای ١+٥ به این حقوق احترام بگذارند و از ایجاد فشار بر مردم ایران به دلیل اعمال حقوقشان، خودداری کنند.”
مقامات جمهوری اسلامی تاکید داشتهاند که بخشی از خواست های مندرج در مصوبات شورای حکام آژانس بینالمللی و شورای امنیت سازمان ملل، به خصوص الزام ایران به تعلیق غنیسازی اورانیوم، با حقوق کشورهای امضاکننده پیمان منع گسترش جنگافزارهای اتمی – ان پی تی – مغایرت دارد.
در مقابل، شورای حکام و شورای امنیت با این استدلال که جمهوری اسلامی برای چندین سال، بدون اطلاعرسانی و نظارت آژانس بینالمللی به فعالیتهای اتمی پرداخته و مرتکب نقض تعهدات خود در چارچوب معاهده انپیتی شده است، تاکید داشتهاند که لازم است تا کسب اطمینان جهانی از صلح آمیز بودن ماهیت این برنامهها، جنبههایی از آنها، به خصوص غنی سازی اورانیوم، متوقف شود.
غنیسازی اورانیوم یکی از مهمترین موارد اختلاف نظر و عامل ناکامی مذاکرات هستهای ایران و کشورهای ١+٥، به نمایندگی از جامعه جهانی بوده است.
واحد مرکزی خبر در گزارشی در مورد روز دوم نشست ژنو، گفته است که “منابع آگاه از محل مذاکرات، نتایج دور دوم مذاکرات را خوشبینانه توصیف کردهاند.”
پیشتر، به نقل از عباس عراقچی، سرپرست مذاکرات هستهای ایران، گزارش شده بود که مذاکرات دو روز گذشته به نتیجه نرسیده است. در عین حال، مهمترین نکته در سه دوره مذاکرات ژنو در مقایسه با نشستهای هسته ای ایران طی چند سال گذشته این بوده که جامعه بین المللی نسبت به آمادگی واقعی جمهوری اسلامی برای حل و فصل پرونده اتمی از راه مذاکره ابراز خوشبینی بیشتری کرده است.