ایرانتو: به مورد سمیر چوداری، دانشجویی که پس از تکمیل تحصیلات عالی اش در دانشگاه تورنتو و شروع به کار تقاضای اقامت دائم خود را تسلیم کرده توجه کنید. آقای چوداری با اینکه شانس ادامه تحصیل در استرالیا یا انگلستان را هم داشت کانادا را ترجیح داد. چرا که فکر می کرد می تواند پس از اتمام تحصیلاتش از امتیازی که تحت عنوان دارنده “تجربه زندگی در کانادا” از آن برخوردار است استفاده کرده و به راحتی اجازه اقامت در این کشور را کسب نماید.
اما اکنون و پس از تغییر قوانین مهاجرت از ژانویه سال جاری او دیگر از چنین امتیازی برخوردار نیست و مجبور است برای کسب اجازه اقامت دائم در کانادا با تعداد کثیری از متقاضیان متخصص دیگر رقابت کند. از آنرو که سمیر به عنوان یک تازه فارغ التحصیل از تجربه کاری اندکی برخوردار است طبعا شانس او برای کسب یک فرصت شغلی پردرآمد از سوی یک کارفرمای کانادایی چندان زیاد نمی باشد.
یکی از دلایل آن زبان است. تحقیقات نشان میدهد که یکی از مهمترین اولویتهای کارفرمایان کانادایی برای استخدام کارمندان خارجی زبان مادری آنهاست. نه تنها در کانادا در دیگر کشورهای انگلیسی زبان مهاجر پذیر، مانند استرالیا هم کارفرمایان ترجیح می دهند به استخدام افرادی بپردازند که مهارت و توانایی مکفی را داشته باشند و البته معیار تشخیص این مهارت بیش از هر چیز محیط رشد داوطلبان می باشد. به قول دایان دیچیف از دانشگاه تورنتو “کارفرمایان ترجیح می دهند با ماتیو مصاحبه کنند تا با سمیر”.
فرض کنیم سمیر مجبور نبود با این موانع مواجه شود و می توانست به راحتی به امتیاز اقامت دائم در کانادا دست یابد. در چنین صورتی او احتمالا برای مدتی نمی توانست شغل شایسته ای را به دست آورده و دچار مصائبی هم می شد. اما پس از مدتی بهر روی او به دلیل همان مدرک دانشگاهی کانادایی اش کار مناسبی را می یافت و کم کم جا می افتاد. سمیر بعد از پنج، شش سال ملیت کانادایی را هم به دست می آورد و دیگر فکر بازگشت به موطنش را هم نمی کرد. او کاملا به این کشور متعهد می شد، ازدواج می کرد و فرزندانش همچون خود او پس از پایان دانشگاه به دنبال شغل مورد علاقه خود می گشتند.
حال سوال اینجاست که چرا مهاجران بالقوه ای مانند سمیر نباید در اولویت قرار بگیرند. تاریخ کانادا نشان می دهد که مهاجران همیشه در سالهای اولیه ورود خود به این کشور با مشکلات متعددی دست به گریبان شده اند اما به تدریج جای خود را در این جامعه پیدا یافته و اغلب به افرادی موفق بدل می شوند. حذف این افراد در دراز مدت به ضرر کانادا خواهد بود و چهره ای متفاوت از این کشور خواهد ساخت.