حال و هوای این روزهای مونترال و ایرانیانش

سلام و درود به خوانندگان عزیز

این روزها آب و هوا بسیار در نوسان می‌باشد و حتی در طول یک روز شاهد تغییر درجه فاحش دما هستیم که همین موضوع باعث آن شده‌است که تکلیف خود را با نوع پوشش ندانیم. این موضوع طبیعتاً می‌تواند برای آنهایی که بدون سنجش دما از خانه بیرون می‌آیند مشکل‌آفرین باشد.

من که به تجربه دریافته‌ام تنها راه حال این موضوع آن است که همیشه در کیف خود لباسی سبک و گرم به همراه داشته باشم تا در موقع لزوم از آن استفاده کنم. چون نه می‌توان لباس زمستانی پوشید و نه می‌توان بی‌تفاوت با لباس پاییز بیرون آمد. در واقع شاید هوای الان چیزی مانند نیمه زمستان تهران باشد که خوب اگر لباس‌های زمستانی ایران را استفاده کنیم مشکلی نیست اما لباس‌های زمستانی اینجا بسیار متفاوت و مقاوم‌تر هستند و برای این فصل هم سنگین و هم زیادی گرم‌اند. به من به تجربه ثابت شده‌است که یک شال‌گردن می‌تواند کمک شایانی به حفظ دمای بدنم بکند اما برای افراد دیگر لزوماً تنها یک شال شاید کافی نباشد.

از آب و هوا که بگذریم نکته قابل عرض دیگری نمی‌ماند که بتوان آن را بیان کرد و تنها می‌توان به دادن تصویری کلی قناعت کرد. احساس بنده بعد از نزدیک به یک سال در مونترال بودن این است که تعداد ایرانیان عزیز مهاجر به شدت افزایش یافته‌است و در منطقه محل سکونت من این مهم به وضوح هویدا می‌باشد.

حتی ایرانیان شاغل در فروشگاه‌ها چیزی می‌باشد که واقعاً حیرت من را برانگیخته است. در فروشگاهی نزدیک به منزل من سال پیش تنها شاید دو ایرانی مشغول به کار بودند اما تا الان که من دیده‌ام حدوداً شش ایرانی مشغول هستند که همین نشان‌دهنده رشد محسوس جمعیت ایرانیان مونترال می‌باشد که البته بسیار جای خوشحالی دارد.

مثال دیگر آن ساختمانی می‌باشد که من در یکی از واحدهای آن زندگی می‌کنم، فکر کنم تعداد خانوارهای ایرانی از سال پیش تا به امروز نزدیک به ۴۰% افزایش داشته‌است. در دانشگاه هم همین نرخ رشد نمایان است.

خوشبختانه اکثر ایرانیانی که به مونترال آمده‌اند و می‌آیند در حال رفتن به دانشگاه یا در حال برنامه‌ریزی برای رفتن هستند و من کسی را که صرفاً در فکر کارکردن باشد و برنامه‌ای برای ادامه تحصیل نداشته باشد (چه الان چه آینده نزدیک) ندیده‌ام. این که می‌گویم ندیده‌ام اصلاً اغراق نیست چون واقعاً برخورد نداشته‌ام. نرخ آمدن دوستان دیگر از استان‌های دیگر نیز بسیار زیاد است و چندی از دوستان از تورنتو به مونترال کوچ کرده‌اند تا بتوانند از مزایای دانشگاهی اینجا استفاده کنند.

برای آنهایی که تمایل دارند در کبک با آنها مانند یک کبکی در رابطه با شهریه دانشگاه و وام و بورس برخورد شود و مهاجر فدرال هستند باید بگویم که اگر در سه ماهه اول مهاجرت باشند و وارد کبک شوند می‌توانند از شهروندی کبک برخوردار شوند و خوب همین موضوع خیلی از ایرانیان فدرالی را می‌تواند به کبک بکشاند. البته شرایط دیگری نیز هست که اگر شامل حالتان شود با شما مانند یک کبکی برخورد می‌کنند و البته تاکید می‌کنم این نکته را تنها درباره کالج و دانشگاه عرض کردم.

بحث جمعیت رو به افزایش ایرانیان بود که باید این را هم اضافه کنم همین نکته باعث محبوبیت مناطق ایرانی‌نشین شده‌است و متعاقباً کرایه منزل در این مناطق اندکی رشد داشته است و در بعضی از ساختمان‌های باکیفت‌تر اصلاً واحد خالی موجود نیست. در هر صورت زیرساخت‌های مونترال برای افزایش جمعیت زیاد مناسب نیست و این شهر شاید همان ساختار سی سال پیش خود را حفظ کرده‌است و نیاز به ساخت و ساز و افزایش امکانات زیربنایی بسیار مشاهده می‌شود. این نکته‌ای می‌باشد که همه به آن اذعان می‌کنند و مهاجران جدید نیز کمتر تمایل به حاشیه‌نشینی نشان می‌دهند که همین امر نیز باعث انسجام جمعیت در مناطق مرکزی شده‌است وگرنه در شهرهایی مانند شربروک، لاوال و لونگوی و امثال آن هنوز خانه با قیمت بسیار پایین‌تر می‌توانید پیدا کنید اما خوب تازه‌واردین کمتر متمایل به آنها هستند.

درباره کار بگویم که ظاهراً بازار تکان اندکی خورده‌است و این روزها خبر سر کار رفتن دوستان باعث خوشحالی می‌شود. حتی بدون دانستن آنچنانی زبان فرانسه دوستان توانسته‌اند کارهایی مرتبط با مزایای خوب پیدا کنند که این بسیار امیدوار کننده می‌باشد. در اینجا تاکید می‌کنم که در تهیه رزومه و Cover Letter بسیار دقت کنید و فرمت‌های رایج را استفاده کنید. از کمک‌های موجود دولتی و یا خصوصی و دانشگاهی می‌تواند در نوشتن رزومه و کاور لتر استفاده کنید.

این فصل زمان خوبی برای مهاجرت نیست، ظاهراً دوستانی که جدید آمده‌اند برای اقدام به هر جایی حتی کلاس‌های فرانسه که مراجعه کرده‌اند به آنها گفته‌اند که بعد از تعطیلات ژانویه مراجعه کنند. بهتر است این نکته را مد نظر قرار دهید.

در آخر هم یک توصیه دارم و آن هم درباره نگهداری از کارت پی‌آر می‌باشد. لطفاً در نگهداری از این کارت نهایت کوشش را به عمل آورید. جز در مواردی که نیاز به آن در اداره و یا مرکزی دارید آن را به همراه نداشته باشید. در کنسرت‌ها و مکان‌های شلوغ هیچ کارتی را همراه نبرید. جدیداً خبرهای زیادی از گم‌کردن و یا دزدیده‌شدن کیف پول و کارت‌های درونش شنیده‌ام که مشکلات بسیاری را می‌تواند برای شخص به وجود آورد.

زمان صدور المثنی برای کارت پی‌آر در حدود هشت ماه می‌باشد که می‌تواند برنامه‌های زندگی شما را دگرگون کند. دوستانی که قصد ایران رفتن دارند باید به این نکته بیشتر توجه کنند زیرا بدون پی‌آر اگر بخواهند به کانادا برگردند باید از سفارت کانادا در ایران دوباره ویزا بگیرند که شاید وقتشان را بگیرید و به هر حال همه در مدت کم اقامتشان دنبال اقامتی بی‌دردسر و لذت‌بخش هستند.

نقل از وبلاگ: کامیار مهاجری دیگر